به روز شده در تاریخ ۲۶ دی ۱۴۰۱، ساعت ۰۶:۴۳

صنعتی بدون متولی

صنعت ترجمه در ایران متولی ندارد. شاید بی شک بتوان تنها فریادی را که لازمه فعالان صنعت ترجمه از جمله ترجمه شناسان، ترجمه پژوهان، مترجمان، اساتید ترجمه و دانشجویان مترجمی باشد را اینطور سر داد.در روزگاری که با تاسیس دارالفنون در عصر ناصری(عهد ناصرالدین شاه قاجار) بسیاری ابراز شعف و سرور کردند که ایران هم رنسانس ترجمه را برای دومین بار تجربه کرده است، هرگز گمان نمی کردند، امروز در کشوری که عظمت فردوسی و عشق حفاظ و شوکت مولانا دارد، در حساس ترین صنعت خود یعنی ترجمه فاقد متولی باشد.

صنعت ترجمه که شروع تبلور و رونق خود را پس از تاسیس دارالفنون در عصر ناصری یافت با انقلاب مشروطه در ایران شکوفه زد و با انقلاب جمهوری اسلامی ایران، جایگاه خود را در جایگاه ادبی و علمی یافته بود متاسفانه علیرغم گذشت سالیان زیادی از آن دوران طلایی اکنون بدون متولی است. صنعت ترجمه در ایران اعضای شاخصی همچون مترجمان ادبی، مترجمان متون علمی، اساتید ترجمه، دانشجویان رشته های مترجمی زبان انگلیسی، مترجمی خبر انگلیسی و سایر افراد را در خود جای داده است بدون  سازمان یا تشکیلات خاصی اداره می شود. معمولاً ترجمه پژوهان و ترجمه شناسان به صورت خود خواسته به امر تحقیق و پژوهش در ترجمه مشغول هستند. مراکز ترجمه و دارالترجمه (به استثناء دارالترجمه های رسمی قوه قضائیه) به صورت خودمختار عمل می کنند. مترجمان بدون چارچوب استخدام می شوند. مترجمان فعال در مراکز ترجمه فاقد بیمه شغلی هستند و هیچ گونه نظارت خاصی در کار ترجمه این مراکز صورت نمی گیرد.

در کنار تمامی این معایت، سفارش دهنده ترجمه نیز دچار صررهای جبران ناپذیری می شود که از جمله آنها می توان به قیمت ناعادلانه، کیفیت پایین، عدم نظارت قانونی و سایر موارد مشابه اشاره کرد. بارها از سوی فعالان این صنعت عده ای همت کرده و به پا خواسته اند تا شاید بتوانند حقوق فراموش شده حود را فریاد زنند اما یک پاسخ بیشتر نشنیده اند” صنعت ترجمه در ایران متولی ندارد”.

امیدواریم با هم افزایی و کنار هم قرار گرفتن اعضای خانواده صنعت ترجمه از جمله مترجمان پیشکسوت، اساتید و معلمان ترجمه و مترجمان جوان و پرانرژی بتوان نهادی را تشکیل داد که خانه این خانواده بزرگ باشد.